https://www.youtube.com/watch?v=fEzpsVi1Qd0
Hemen hemen filamingo rengi saclar, cinsel tercihi bedensel olarak bulundugu kalipla toplumun cogunlukla bildigi ve gordugunun tersine olanlar, engelliler, vucutlarinda cokca boya tercih eden dovmeliler, metal ya da herhangi bir maddeden yapilmis cokca taki takanlar, (tipki benim gibi) soguga dayanikli ve kisin pek usumeyenlerin kisin kolsuz, askili, kisa kollu ya da toplumdan farkli giyimleri yahut yazin usudukleri icin (ki bunun pek cok ve hatta saglikla ilgili hassas nedenleri de olabiliyor.) kalin giyimler tercih edenler...
Cogunuzun bu yazdigim bireyleri gorunce basinizi cevirip baktiginiza eminim; goruyorum cunku! J Ben bakmiyorum; cunku herkes bana benzesin gibi bir hayalim yok ya da tercihim.
Her insanin farkli bir dunya oldugunu, farkli bir birey oldugunu, her ne kadar temelde ayni organlari ve anatomik yapiyi tasisak da gecmislerin, kokenlerin, ilgilerin, yonelimlerin, zevklerin, kusurlarin, tamamlanislarin oykuleri hep bambaska ve bana gore bu ebruli desen sokaga cok yakisiyor...
Dunyada da bircok yerde ayni olmakla beraber insan dogasi kendisinde tam ve karsisinda eksik gordugu uzerinden icsel bir tatmin yasiyor; bu duygu cok korkunc bence. Oysa engelli gorunce ona aciyan gozlerinizle yaptiginiz kendi vicdaninizin tatmini degil onun hayatini kolaylastiran; kaldirimlara park ettiginiz arabalarinizi o kaldirimlara park etmemek ya da toplu ulasim araclarinda engelli bolumlerini ayakta arkaya yaslanmak icin kullanmamak! Bir kadin, kendi halinde otururken bir erkegin gelip onu rahatsiz edecegini anladiginiz zaman ses cikarmaniz ve bu durumu engellemenizdir yapmaniz gereken, kisa kollu giymis insani "usumuyor mu??!!" diye inceleyen ve yargilayan gozlerle bakmak degil! Ailesi de olsa bir cocuga siddet uygulanirken o kisiyi durdurmaktir payiniza dusen, "ay ne tatli, suna bak!" ya da "sen cocuksun, bilmezsin. Karisma" diye sahte sahte uzak sevginiz degil! O cocuk buyuyup topluma karisacak bir birey ve o anki travmasi, ilerde torununuzun ya da sizin katilinizi yaratabilir ve bu, onun degil basta ailesinin ve sonra sizin kabahatinizdir benim nezdimde! Cocuklar, bircok buyukten cok daha mantikli, dogrudan, duygu dolu ve ogreticilerdir. Dilerim bunu herkes bir gun kesfedebilir. (Benim cocugum yok ama her cocukla nasil iletisim kurabilecegimi bilecek kadar duygusal zekam egitilmistir.)
Her sey ayni diye surekli sikayet ediyorsunuz; oysa her sey ne kadar birbirinden farkli, dogru yone ya da dogru gozle bakabilseniz bunu gorebilirsiniz. Zaten farkli da olsa farkliliktan yakiniyorsunuz. Ne istiyorsunuz? Gercekten ne istiyorsunuz? Dunya sadece tek bir renk olsaydi nasil olurdu? Sizi biraz hosgoruye, anlayisa, kabule davet ediyorum lutfen. Insanlarin yakasini birakir misiniz artik? Herkes istedigi sekilde giyinsin, gorunsun, olsun; sahtekarlik mi isteginiz?? Size zarari nedir? Herkesin haddi baskasinin hududuna kadardir; pencelerinizi, baska insanlarin hudutlarindan aliniz rica ederim.
Saygi duymadikca saygi goremeyeceginizi, degismedikce donusume tabi tutulamayacaginizi, tekduze hayatin kaliplarini kiramayacaginizi anlayiniz.
Lutfen, ama lutfen kibir, ego ve gurur ceketinizi artik cikariniz. Digerleri (tum yaratilmislar), sizden ustun/dusuk degildir; alginizdir bunu size hissettiren, toplumsal safsatalar, ogretilerdir!
Tanri insanlari rengarenk yaratti; ayrisin diye degil, renklenin, zenginlesin, dolun, buyuyun, tek yonlu beslenmeyin, mutlanin, gelisin diye! Lutfen bakis acinizi degistiriniz, donusturunuz ve genisletiniz. Yorgun ve yasli gezegenimizin tek kurtulusu, sevgidedir. Sevgi icin bir betimlemeye ihtiyaciniz yok; o sizin ta icinizde, en derininizde. Ozunuze kulak verirseniz onu duyabilirsiniz.
Her sey bir yana, Yunus'un da dedigi gibi "Her seyin bir vakti vardir." Bir gun... Bunu, can-i gonulden diliyorum...
Bostanli, 22 Ocak 2022
